ارتفاعات سیامزگی گیلان، جایی میان خواب و بیداری، وهم و خیال، رویا و حقیقیت است، جایی که دل از زمین سبز محو آسمان مه آلود می شود.
برای طبیعت گردهای عاشق، برای مردمان گیلک منطقه ، رهگذار این فراز و نشیب ها هرکدام یک معنایی دارد.
طبیعت گردها و مسافران برای کشف طبیعت، برای حس رمزگونه وجود خود و خودشناسی پای در این بلندی و کوتاهی فراخنای سرسبز می گذارند و مردمان سبز سرشت گیلک پای در این پستی ها و بلندی ها می گذارند تا خاطرات سبزشان را تکثیر کنند و سخاوت دستان خدا را در دست رهگذران بگذارند.
تو ای گـــــــیل ایران فــر و جاودان
تو ای سبــز پــوش بلــــــند آسمان
تو گــــــــیلان! دریا دلـــــیّ و کهن
که از گـــــیل مردان برانی سخن
سراسر طــــرب آفــــــــرین دیدمت
نشاط آور و دلــــــــــــنشین دیدمت
بــهاران خوش و مهرگان خوش تری
هر آن فـــــصل در جـــلوه ی دیگری
ارتفاعات سیامزگی گیلان
عکاس: علیرضا صادقی
