با توجه به اجرای طرح تنفس جنگلها و توقف بهره برداری از جنگلهای ارزشمند شمال کشور و تامین نیاز چوبی کشور، طرح زراعت چوب یکی از مهم‌ترین طرح‌های سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری محسوب می شود.
در حال حاضر با توجه به نرخ بالای ارز و پیشگیری از خروج ارز ازکشور،کشت و توسعه زراعت چوب با گونه های چوبده امری ضروری و منطقی بنظر رسیده و یکی ازاصلی ترین عامل بازدارنده قاچاق چوب در کشور نیز محسوب می شود.
برای زراعت چوب می توان از گونه های مانند انواع صنوبرها، اکالیپتوس و گز و… استفاده کرد. صنوبرها درختانی سریع الرشد، مقاوم و کم توقع بوده و توانایی سازگاری بالایی با شرایط آب و هوایی مختلف را دارند.
گونه های مناسب برای زراعت چوب در زمین های کم بازده استقرار خوبی داشته و دارای کاربرد های مختلف در صنایع چوبی هستند و در مناطقی که دسترسی مناسب به آب وجود ندارد می توان برای آبیاری آنها از پساب و آب های نامتعارف شهری و صنعتی استفاده کرد.
می توان با استفاده از گونه های سریع الرشد و اصلاح نژاد شده ، در دوره 10-8 ساله از گونه های چوب ده بهره برداری کرد.
زراعت چوب هزینه چندانی ندارد و تنها نیازمند اندکی خاک ورزی و نگهداری بوده و در هر هکتار برای دو تا سه نفر به صورت مستقیم ایجاد شغل و 100 تا 150 تن چوب تولید نموده و با توجه به ارزش اقتصادی چوب منبع درآمد مطلوبی محسوب می شود.
بهره برداران در صورت نداشتن زمین، می توانند در قالب ماده 3 قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع و با حفظ مالکیت دولت برای تولید چوب از اراضی ملی استفاده کرده و 20درصد درآمد خالص را بعنوان بهره مالکانه بحساب خزانه دولت واریز نمایند.
با توجه به طولانی بودن زمان کشت و زراعت چوب، به افراد پیشنهاد کشت تلفیقی داده به طوریکه در بین درختان چوب می توانند صیفی جات یا گیاهان دارویی بکارند تا بتوانند هزینه های تولید خود را مدیریت کنند.
متقاضیان اجرای این طرح بعنوان اولین گام برای اجرای پروژه ، به ادارات منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان خود مراجعه کنند.
نویسنده:معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی،علی شکاری
