امروزه به‌دلیل افزایش جمعیت و بزرگ‌تر شدن اقتصاد بیشتر کشورها، نیاز به مصرف انرژی در بخش صنعت و کشاورزی بیشتر شده است. تامین این مقدار انرژی از منابع فسیلی در چند دهه اخیر مشکلات آلودگی‌های زیست‌محیطی و تغییرات آب و هوایی را به دنبال داشته و هزینه بسیاری را به کشورهای مختلف تحمیل کرده است. در چند دهه اخیر بسیاری از کشورها به دنبال تأمین انرژی از منابع انرژی تجدیدپذیر بوده‌اند؛ به‌دلیل اهمیت بخش کشاورزی در تأمین امنیت غذایی کشورها و همچنین نقش آن در افزایش صادرات غیرنفتی کشورهای نفت‌خیز، لزوم گسترش این بخش بیش از پیش احساس می‌شود.
اصلی‌ترین مزیت تامین انرژی پایدار برای مشترکان برق حوزه کشاورزی، کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی است. وقتی کشاورزان از انرژی خورشیدی و باد، استفاده کنند هم هزینه‌های انرژی آنها کاهش یافته و هم به یک سودآوری قابل توجهی می‌رسند.
در این جا صرفا صحبت از اقتصاد نیست، تامین انرژی پایدار به مشترکان برق حوزه کشاورزی از لحاظ زیست محیطی اهمیت بالایی دارد. استفاده از منابع انرژی پایدار منجر به کاهش گازهای گلخانه‌ای و آلودگی هوا میشه و این شروع یک دومینو که منجر به حفظ محیط زیست و کاهش اثرات تغییرات اقلیمی می‌شود و در نهایت روی بهبود کیفیت هوا و حفاظت از تنوع زیستی هم اثر مثبت برجای می‌گذارد.
بازخورد مثبت تامین انرژی پایدار به مشترکان برق حوزه کشاورزی به عنوان الگوی موفق، موجب الهام بخشیدن سایر بخش‌های صنعتی هم می‌شود. در واقع، کشاورزی به عنوان بخشی حیاتی از اقتصاد، با اتخاذ روش‌های پایدار در تامین انرژی، به عنوان نمونه‌ای الهام‌بخش برای بخش‌های دیگر اقتصادی عمل می‌کند و انگیزه‌ی تغییر نحوه تامین انرژی را در سایر صنایع افزایش می‌دهد.
در نهایت، بازخورد تامین انرژی پایدار به مشترکان برق حوزه کشاورزی نشان می‌دهد که امکان تعامل بین اقتصاد و محیط زیست وجود دارد و از همه مهمتر می‌شود که همسویی بین توسعه پایدار و نیازهای اقتصادی را به واقعیت تبدیل کرد.
نویسنده: محسن عباسپور / کارشناس انرژی
