تغییرات اقلیمی، افزایش دما، امواج گرما و خشکسالی و به تبع آن استفاده روزافزون و پرشتاب از وسایل خنک‌کننده، هر سال میزان مصرف برق را به طور محسوس افزایش می‌دهد.
کاهش سوختهای فسیلی و برداشت سنگین و گران، آن هم به خاطر استفاده در نیروگاهها، تولید برق را هر سال سخت‌تر از گذشته می‌کند.
ارزان بودن میزان انرژی برق و ناترازی آن با هزینه‌های تولید، امکان توسعه زیرساختها، حداقل توسعه متوازن و همگن با افزایش جمعیت و میزان مصرف را غیرممکن ساخته است.
و مهمتر از همه، افزایش مصرف انرژی، ساختار محیط زیست را تحت تاثیر قرار می‌دهد و هر سال آن را بغرنج‌تر می‌سازد.
در چنین وضعیتی، ما راهی جز صرفه جویی نداریم. راهی ساده، قابل حصول، اما موثر!
کاری که می‌تواند عقب ماندگی های ما را جبران کند و در آینده‌ای نزدیک، میزان تولید را به میزان مصرف برساند.
ما برای توسعه صنعت و رشد تولید، که به شدت با زندگی روزمره‌مان گره خورده، لازم است با صرفه جویی اصولی در تامین انرژی مورد نیاز آنان، ایفای نقش کنیم، به ویژه صنایعی که در آینده باید به بهره برداری برسند.
در کشور ما با توجه به میزان مصرف بی‌رویه، ظرفیت فراوانی برای صرفه جویی وجود دارد. ظرفیتی که شاید معادل میزان انرژی لازم برای رشد اقتصادی نباشد، اما بخش مهمی از این نیاز را می تواند تامین کند.
تعمیم فرهنگ صرفه جویی در خانواده‌ها می‌تواند بزرگترین دستاورد جامعه باشد. ضمن آنکه هزینه‌ها را پایین می‌آورد و حتی موجب گرفتن پاداش می شود.
بیاییم برای رسیدن به این نقطه آرمانی، تلاش کنیم.
نویسنده: محسن عباسپور
